آرمان اصفهان- محمود افشاری/ قدیم ترها و شاید همین حالا هم زمانی که می خواهند قُلدری کنند یا برعکس در پاسخ به گستاخی و قلدری حرفی بزنند نقش عرض اندام کردن هم پررنگ می شود.

گو اینکه با آمدن تلگرام و فیس بوک و این دست شبکه های مجازی این عرض اندام آن هم از سوی عده ای قُلدرگرد مجازی، شکل و شمایل دیگری هم پیدا کرده است.

در نوع مثبت و خوب آن نیز عرض اندام در مسابقات ورزشی یا پهلوانی را داریم که حریف برای طرف مقابلش عرضه اندام می کند و به قولی شظاخ و شانه ای می کشد تا زهر چشم بگیرد که من برترم!

برتری و قدرتری که که بعد از آن در میدان نفس گیر رقابت مشخص می شود و آنجا دیگر این گوی است و این میدان که صحنه گردانی می کند و نتیجه را مشخص می سازد.

اما این ابراز برتری و به قولی عرض اندام در اشکال دیگری نیز امروز در جامعه ما رخ نموده است. آن هم در جامعه ای که سرآمد دین و تشیع است اما بسیاری از نمادهای این سرآمدی دست کم در خیابان ها و معابرش نمودی از رخ نشان دادن ندارند.

کافی است چند دقیقه ای را در میدان انقلاب اسلامی شهر اصفهان قدم بزنید یا کمی آن طرف تر کنار سی و سه پل باشید.

صحنه های متنوعی از عرض اندام که نه؛ عرضه اندام زنان و مردانی را می بینید که هر کدام به شکل و رنگ و شمایلی خیابان و معبر عمومی را عرصه تاخت و تاز مُد و فشن و لباس های برهنه ای کرده اند که نه بویی از انسانیت در آنان دیده می شود و نه از اسلام واقعی و نه ترکیه ای و آمریکایی در آنها خبری هست.

حرفی هم من باب امر به معروف بزنید تازه متهم به دخالت می شوید و احیانا قرون وسطایی بودن؛ چه اینکه اروپای قرون وسطی هم اینگونه مملو از ولنگاری و بی قیدی و بی هویتی و اول بودنمان در مصرف لوازم آرایشی اصل و تقلبی نبود که جامعه امروز ایرانی به آن سمت و سو می رود. آن هم با این همه سابقه تمدنی و دینی و فرهنگی و اصیل که همه اش سرشار از افتخار و اقتدار و جاودانگی است.

نگاهت را هم که به هر سمتی بچرخانی دست کم یکی دو مورد از این تنوعات غربزده فراوان می بینی و تازه اینکه به جای اینکه اندک خمی به ابروان زیربرداشته بیاورند تو باید خجالت زده باشی و افسوس …

افسوس که هر چه هم بگویی ربطش می دهند به اقتصاد و فساد و حقوق های نجومی برخی از خدا بی خبران که به جای خدمت به دین و شریعت و ایرانیت، پیشه نامردی و خیانت به بیت المال در پیش گرفتند و نهی از منکری را مرتکب شدند که امر به معروف کردن های زیادی را به حاشیه برد و باعث ربط دادن همه چیز به همه چیز شد.

همه چیز هایی که جلوی چشمانمان یک به یک دارند از دست می روند. دروغ به خودمان نگوییم که همین طلاق ها و ولنگاری ها و آسیب های متعدد اجتماعی و اقتصادی همچون انگلی فراگیر در شهر و روستایمان همه گیر شده و کسی هم نیست که برای درمان و دوایش چاره ای کند و تدبیری بیندیشد.

بگذریم؛ هر چه بگوییم مخالفان مربوط و نامربوط نقدمان را سیاسی و سیاه و سفید می کنند و خودمان را محکوم به حکم امروزی و روشنفکر نبودن! اما آنچه مهم است اینکه این عرض اندام که امروزه به «عرضه اندام» بدل شده کارش از کوتاهی و بلندی لباس و پوشش گذشته و کار به جایی رسیده که تقریبا تمام اندام به ویژه در بین زنان یا رو به بالا می روند و پوششی ندارند و یا بقدری پوشششان زننده، تنگ و چسبان است که کلامی جز عرضه اندام ناهنجار نمی توان نامی برایش گذاشت.

از میدان انقلاب می روم اما…

والسلام

انتهای پیام/ آرمان زنان